Polska próbuje pisać historię od nowa. tego w podręcznikach szkolnych brak.
„New York Times”: Polska próbuje pisać historię od nowa. Tak jak ZSRR… Odpowiadam – POLSKA PISZE NOWĄ HISTORIĘ od 1989 roku ..ZAMAZUJE CAŁKOWICIE ZBRODNIE II RP - było ich sporo ,zamazuje biedę , nędzę, bezrobocie, analfabetyzm,choroby które dziesiątkowały cały rodziny,.Całkowicie zamazano stosunek władz II RP do Czechów,Słowaków ,,Białorusinów,Ukraińców,Żydów..Jak na Wołyniu przeprowadzano pacyfikację ten sposób, że najpierw otaczano wieś, następnie wzywano sołtysa lub wójta. Informowano go o celu działań i żądano wydania ukrywanej broni oraz materiałów wybuchowych. Wszyscy mieszkańcy musieli pozostać w swoich zabudowaniach. Potem u osób podejrzanych przeprowadzano rewizję połączoną z zrywaniem podłóg i poszycia dachów. Przy okazji demolka pomieszczenia , niszczono mienie, w tym również artykuły spożywcze. W razie odmowy wydania kluczy wyłamywano zamki i drzwi. Podczas rewizji stosowano przemoc fizyczną, i karę publicznej chłosty. Dodatkową karą było nakładanie na wsie kontrybucji i kwaterowanie we wsiach szwadronów kawalerii, które mieszkańcy musieli utrzymywać.
Proszę sobie wyobrazić skale tych pacyfikacji.
W województwie lwowskim: policyjna – 206 miejscowości w 9 powiatach, wojskowa – 78 miejscowości w 8 powiatach
W województwie stanisławowskim: policyjna – 56 miejscowości w 2 powiatach, wojskowa – 33 miejscowości w 1 powiecie
w województwie tarnopolskim: policyjna – 63 miejscowości w 4 powiatach, wojskowa – 57 miejscowości w 5 powiatach
Wieś musiała utrzymywać wojsko podczas pacyfikacji.
Długofalowe skutki pacyfikacji. Jednak z perspektywy historycznej pacyfikacja okazała się bodaj największym głupstwem, jakie zafundowali sobie Polacy jako gospodarze II RP. Już I wojna światowa i wojna 1918–19 poważnie naruszyły podstawy dawnego, wielokulturowego świata, opartego na zasadzie żyj i daj żyć innym. Triumfalne pastwienie się przez umundurowanych funkcjonariuszy państwowych nad dziesiątkami tysięcy obywateli własnego państwa, w dodatku z jednoznacznym wskazaniem, iż powodem represji jest przynależność do ukraińskiej grupy narodowej, było być może śmiertelnym ciosem zadanym dawnej Galicji. Z pewnością zaś stało się kamieniem węgielnym nowej, jednoznacznie antypolskiej tożsamości zbiorowej Ukraińców w Galicji Wschodniej.
Kresy wybuchowe. Polityka narodowościowa II RP pozostawała zgodna z zasadami stosowanymi wówczas w całym świecie. W okresie międzywojennym mało kto kwestionował zasadę, że celem państwa narodowego jest umacnianie swego bezpieczeństwa i trzymanie w ryzach tendencji odśrodkowych, przede wszystkim drogą represjonowania prób działalności definiowanej jako antypaństwowa. Polacy nie byli bardziej opresyjni wobec mniejszości niż Niemcy, Litwini, Rumuni czy bolszewicy. Jedynie Czesi starali się budować kompromis z Niemcami (ale już nie ze Słowakami), co tylko ułatwiło Niemcom zbudowanie własnego państwa w państwie. Dodajmy – lojalnego nie wobec Masaryka czy Benesza, lecz Hitlera.
Zajęcie Zaolzia
W Ostrawie mimo zaadaptowania na przytułki publicznych i prywatnych budynków i lokali stale brakowało miejsc dla wygnańców z Zaolzia. Chociaż część odesłano w głąb kraju, wielu długo koczowało w 60 wagonach kolejowych stojących na stacji Moravská Ostrava-Přívoz. Jedną z licznych masowych akcji wysiedleń rodzin czeskich przeprowadzono wyjątkowo perfidnie dokładnie w Wigilię 1938 r. Obraz kolumny wygnańców wkraczającej w wigilijny wieczór na ostrawski rynek na długo pozostał w pamięci świadków. W wyniku takiego traktowania z Zaolzia do 31 sierpnia 1939 r. wyemigrowało ponad 30 tys. Czechów, z czego ok. 20 tys. pod przymusem. Pochodzący z Zaolzia polski historyk dr Grzegorz Gąsior ocenił te działania jednoznacznie: „Ciemną stroną polskich rządów na Zaolziu były bezwzględne represje wobec ludności czeskiej, stanowiące akt krótkowzrocznego odwetu, któremu towarzyszyło poczucie bezkarności i lekceważące przekonanie, że upokorzony i pogardzany przeciwnik nigdy nie podniesie się z upadku”.
Miłe rozmowy oficerów Polskich i Niemieckich po rozebraniu Czechosłowacji.1938 rok
Uścisk dłoni polskiego marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego i niemieckiego attache generała majora Bogusława von Studnitz na paradzie Dnia Niepodległości w Warszawie 11 listopada 1938 r…po rozebraniu Czechosłowacji.
Co się tyczy -KL Auschwitz zginęło nie mniej niż 4 miliony ludzi. Orzekł to Najwyższy Trybunał Narodowy w Polsce oraz Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze. Fakty osądzone należy uważać za prawdziwe.ale aby przypodobać się Niemcom z dokopać Rosji przez cały okres 28 lat III RP był tylko KATYŃ .,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Od chwili rozpoczęcia pierwszych rozmów pomiędzy władzami niemieckimi pod Adenauerem, a państwem Izrael miały miejsce ostrożne sondaże możliwości tuszowania zbrodni, a co najmniej ich nieeksponowania w ramach uzgodnień dotyczących niemieckich reparacji wojennych.
Niemcy świadczą daleko idącą pomoc wojskową dla Izraela, która ma dla bezpieczeństwa tego kraju istotne znaczenie. Ceną owego poparcia, płaconą przez kolejne rządy tego kraju jest m. in. haniebna współpraca w poniższym fałszowaniu martyrologii własnego narodu. Kto nie życzy sobie wyciągać wniosków z historii, temu być może przypadnie w udziale przeżyć ją jeszcze raz? Korzyść dla narodowego interesu Niemiec z pożądanej redukcji jest jednoznaczna:, jeżeli w KL Auschwitz zamordowano mniej ludzi, to znaczy, że ofiar niemieckiego ludobójstwa było mniej. W miarę upływu lat i pokoleń fakt ludobójstwa zatarty zostanie zupełnie. GDY NASTAŁA III RP ZROBIŁ SIE DOBRY KLIMAT ABY—-Niemcy świadczą daleko idącą pomoc wojskową dla Izraela, która ma dla bezpieczeństwa tego kraju istotne znaczenie. Ceną owego poparcia, płaconą przez kolejne rządy tego kraju jest m. in. haniebna współpraca w poniższym fałszowaniu martyrologii własnego narodu. Kto nie życzy sobie wyciągać wniosków z historii, temu być może przypadnie w udziale przeżyć ją jeszcze raz? Korzyść dla narodowego interesu Niemiec z pożądanej redukcji jest jednoznaczna:, jeżeli w KL Auschwitz zamordowano mniej ludzi, to znaczy, że ofiar niemieckiego ludobójstwa było mniej. W miarę upływu lat i pokoleń fakt ludobójstwa zatarty zostanie zupełnie. 16 marca 1990 odbyło się posiedzenie Zespołu do Spraw Przyszłości Państwowego Muzeum w Oświęcimiu. Na owym posiedzeniu zapadła decyzja o usunięciu z Międzynarodowego Pomnika Ofiar Faszyzmu w Oświęcimiu Brzezince — tablic, zawierających informację o 4 milionach zamordowanych.
W 1994 przy okazji 50-lecia wyzwolenia obozu odsłonięte zostały nowe tablice pamiątkowe, które mówią o „około 1, 5 miliona” ofiar. Wycofane zostały ze sprzedaży wszelkie zdjęcia i pocztówki ze starymi tablicami, zaś wszelkie publikacje sprzed 1990 są bardzo trudne do nabycia, nawet w handlu antykwarycznym.
Jedyny niezależny Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, grupujący większość więźniów KL Auschwitz, protestował i protestuje w najgorętszej formie, apelując do mediów i wszelkich władz państwowych przeciwko fałszowaniu historii.
Na swe apele i listy ów Związek nie tylko nie doczekał się pozytywnej reakcji, ale także nie otrzymuje jakiejkolwiek odpowiedzi. Na ostatnim walnym zebraniu uchwalono rezolucję, potępiającą zaniżenia i traktującą je zgodnie z prawdą, jako fałszowanie historii.
My, byli więźniowie obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau i innych niemieckich obozów zagłady świadkowie i niedoszłe ofiary planowego ludobójstwa narodu polskiego Słowian i Żydów
Stwierdzamy:
— Ilość ofiar KL Auschwitz-Birkenau wynosi nie mniej niż 4 miliony, co stwierdził osobiście w swych zeznaniach na procesie były komendant obozu Rudolf Höss; świadkowie tego procesu żyją do dziś;
— Każda próba negowania tej liczby jest świadomym fałszowaniem historii i tak będzie przez nas traktowana;
— Żądamy usunięcia zafałszowań i przemilczeń z podręczników nauki historii;
— Płyty upamiętniające męczeńską śmierć czterech milionów ludzi w KL Auschwitz-Birkenau mają wrócić na swe miejsce, skąd zostały usunięte;
— Sprzeciwiamy się próbom skłócania Polaków z Żydami;
W obliczu śmierci z rąk Niemców wszyscy byli równi. I tak ma pozostać.
Tekst tego oświadczenia zaaprobowali uczestnicy walnego zebrania członków największego w Polsce koła byłych więźniów w KL Auschwitz-Birkenau w dniu 7 października 1997.
Szacunkowo określa sięliczbę zamordowanych tam dzieci i młodzieży na około 250-300 tys.
Najwięcej dzieci i młodzieży więziono w Auschwitz-Birkenau i w Majdanku.
JESZCZE JEDNE DOWÓD FAŁSZOWANIA HISTORII >>>>
Około 80-70 lat temu w Niepodległej Polsce rodziły się dzieci w szczęśliwych
rodzinach, rodzicami byli młodzi patrioci, legioniści, których życie zaczynało się
w wywalczonej Niepodległej. Mogli zakładać rodziny z piękną przyszłością, mogli
tworzyć szczęście swoich dzieci. Marzyli, że ich dzieci będą się kształcić, będą
rozwijać talenty, będą miały pokojowe, wolne życie w Polsce z takim trudem odzyskanej
po 150 latach niewoli, uciemiężenia. „Niestety” − to straszne słowo.
Wróg znów zniewolił nasz kraj, nadszedł we wrześniu 1939 roku
rodzinach, rodzicami byli młodzi patrioci, legioniści, których życie zaczynało się
w wywalczonej Niepodległej. Mogli zakładać rodziny z piękną przyszłością, mogli
tworzyć szczęście swoich dzieci. Marzyli, że ich dzieci będą się kształcić, będą
rozwijać talenty, będą miały pokojowe, wolne życie w Polsce z takim trudem odzyskanej
po 150 latach niewoli, uciemiężenia. „Niestety” − to straszne słowo.
Wróg znów zniewolił nasz kraj, nadszedł we wrześniu 1939 roku
MASAKRA _to W PRL DZIECI BYŁY SZCZĘŚLIWE .
Na oryginale właściwe podpisy MEDIA JAK ZAKLĘTE MILCZĄ..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz