Przypominam -Humanitarna wojna.Tadeusz Binek

  Ja zawsze uważałem, że przymiotnik humanitarny to znaczy: pomocny, sprzyjający, mający na celu dobro, godność, braterstwo ludzi.

https://www.youtube.com/watch?v=12GAJc-5YAA

W pierwszym półroczu 1999 r. NATO przeprowadziło niewypowiedzianą, jednostronną wojnę powietrzną przeciwko Federalnej Republice Jugosławii. Wbrew podstawowym zasadom ONZ i z pogwałceniem praw międzynarodowych, choć z powoływaniem się na aktualnie tworzoną, nową strategię pokojową NATO, dla której wojna w Jugosławii była wzorcem i testem równocześnie.
Wojnie tej przydawano różne uzasadnienia, a określano ją pokojową, sprawiedliwą, higieniczną, a najczęściej HUMANITARNĄ. Humanitarną dlatego, że precyzyjne bombardowania nie zabijały ludzi, a niszczyły jedynie budowle, infrastrukturę techniczną, przynajmniej wg deklaracji bombardujących. Dziwne, ja zawsze uważałem, że przymiotnik humanitarny to znaczy: pomocny, sprzyjający, mający na celu dobro, godność, braterstwo ludzi. Takim przymiotnikiem bomby zrzucane w Jugosławii określić jednak nie było sposób. Więc, nie ujmując logiki i rozumu tym, którzy wymyślili i stosowali tę zbitkę słów, przyjmowałem, że nie mieli oni na myśli bombardowanych ludzi, lecz pilotów bombowców, ich dowódców, strategów, być może telewidzów, którzy mogli podziwiać efektowne wybuchy na ekranach swych telewizorów bez oglądania szczątków ludzkich. Klasyczny przykład MANIPULACJI opinią publiczną.
Ale nic nowego pod słońcem. W latach 70. była już broń humanitarna, tak nazywano projektowane wówczas jądrowe bomby neutronowe. Pamiętam o tym, bo długo się mozoliłem, aby zrozumieć sens tego określenia. Bomby neutronowe miały zabijać ludzi, a oszczędzać budowle, akurat odwrotnie jak w serbskiej wojnie humanitarnej. Humanitaryzm ich polegał na tym, że oszczędzając infrastrukturę techniczną bombardowanych terenów, sprzyjały w ten sposób nacierającym, zwycięskim wojskom, więc ludziom, którzy te wojska stanowili. Natomiast unicestwiani promieniowaniem neutronowym mieli być tylko: wrogowie, czerwoni, komuniści, vietcong, żółtki, serbowie itp., w każdym razie nie ludzie.

https://www.youtube.com/watch?v=ZNsw8D7Scwk&t=415s

https://www.youtube.com/watch?v=Bi_m1aPDFEA

https://www.youtube.com/watch?v=Hco89Q0iHPU

Restauracja kapitalizmu w Polsce

 

Restauracja kapitalizmu w Polsce
W 1980 r. w szeregu dużych zakładach przemysłowych w Polsce Ludowej robotnicy podjęli masowe strajki w proteście przeciwko podwyżkom cen mięsa w handlu detalicznym. Strajki, wsparte przez opozycję polityczną, szybko przerodziły się w demonstrację braku zaufania i wrogości do rządu i monopolistycznej partii PZPR, kierujących krajem od 35 lat. To też żądania strajkujących objęły także postulaty ustrojowe: utworzenia niezależnego związku zawodowego, przejęcia kierownictwa zakładów pracy przez samorządy pracownicze, skrócenia tygodnia pracy z 6 do 5 dni itp. Nowopowstały Niezależny Samodzielny Związek Zawodowy „Solidarność” cieszył się wielkim autorytetem i rychło przekształcił się w ruch rewolucyjny z własnym programem politycznym i ekonomicznym, aspirując do przejęcia władzy w Polsce. Związek skupił 10 milionów członków, w tym licznych członków 3-milionowej PZPR, kierowany był przez charyzmatycznego 36-letniego robotnika stoczni gdańskiej, Lecha Wałęsę.
Rewolucja robotnicza w Polsce została z radością przyjęta i szeroko wsparta przez zachodnie państwa demokracji parlamentarnych, w tym szczególnie przez prezydenta USA Donalda Reagana i premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, mimo, że w swych krajach oboje ostro występowali przeciwko związkom zawodowym. Natomiast jawiła się jako poważne zagrożenie dla ZSRR i sąsiednich państw demokracji ludowej. To też powszechnie wyrażane były obawy o możliwej interwencji militarnej z ich strony.
Po rocznym okresie dwuwładzy w Polsce, charakteryzującym się masowymi strajkami, w grudniu 1981 r. premier gen, Wojciech Jaruzelski wprowadził stan wojenny, NSZZ „Solidarność” został zawieszony, podobnie jak i inne organizacje społeczne, zaś aktywiści związkowi internowani. W dekadzie lat 80-tych cały czas utrzymywał się w Polsce kryzys społeczno-gospodarczy, mimo wprowadzenia pewnych reform, w tym rozszerzenia prywatnej własności w usługach i handlu, częściowego urealnienia cen żywności, zmniejszenia czasu pracy do 5 dni w tygodniu i inne. Dużym obciążeniem dla gospodarki były restrykcje ekonomiczne ze strony państw zachodnich, a zwłaszcza spłata długu dolarowego, który urósł do 40 mld dolarów na skutek wzrostu stopy procentowej.
W 1988 r. przez Polskę znów przetoczyła się fala strajków, NSZZ „Solidarność” został reaktywowany, a w przyspieszonych wyborach parlamentarnych w czerwcu 1989 r. zdobył większość mandatów w sejmie, a zwłaszcza w senacie. Wyłoniony przez „Solidarność” demokratyczny rząd, z Tadeuszem Mazowieckim na czele, zlecił opracowanie gospodarczego planu naprawczego 35-letniemu amerykańskiemu ekonomiście J. Sachsowi. Kilka lat wcześniej doprowadził on do zdławienia superinflacji w Boliwii poprzez zastosowanie friedmanowskiej „terapii szokowej”. Tę samą metodę zaproponował Polakom. ...Wielu liderom „Solidarności” nie podobały się idee Sachsa – ich ruch powstał w reakcji na drastyczne podwyżki cen wprowadzone przez komunistów – a teraz Sachs mówił im by zrobili to samo, tylko na dużo większą skalę. Argumentował, że mogą sobie na to pozwolić, właśnie dlatego, że „Solidarność” ma kredyt zaufania społecznego, który jest absolutnie wyjątkowy i bardzo ważny.
.. Program został jednakże przyjęty przez rząd i sejm, Sachs dopomógł w wynegocjowaniu umorzenia części polskiego zadłużenia zagranicznego i przyznania przez MFW miliarda dolarów funduszu gwarancyjnego reformy, poczym od 1 stycznia 1990 r. rozpoczęło się wdrażania „terapii szokowej”, pod kierownictwem ministra finansów Leszka Balcerowicza. Głównym ich elementem były cięcia budżetowe i prywatyzacja, czyli sprzedaż mienia państwowego, zwłaszcza dużych zakładów przemysłowych, firmom prywatnym, w większości zagranicznym.
Z powodu masowego napływu tanich towarów z bezcłowego importu i restrykcji rządowych wobec przedsiębiorstw państwowych (przyspieszona spłata kredytów, „popiwek”), wiele fabryk zbankrutowało. W 1992 r. miał miejsce znaczny regres gospodarczy, zwłaszcza w zakresie produkcji przemysłowej, bezrobocie w kraju wynosiło 25%, a znaczna część ludności żyła poniżej granicy ubóstwa, Wiara w obietnice związane z transformacją, skończyła się po ok. 1,5 roku. I robotnicy wznowili strajki w obronie swych zakładów pracy, rzekomo nieefektywnych i archaicznych. Gdy w 1990 r. było tylko 250 strajków, to w 1992 już 6.000, a w 1993 r. aż 7.500.
Sprzeciw i gniew przeciwko solidarnościowemu rządowi, realizującemu „terapię szokową” społeczeństwo wyraziło także w wyborach parlamentarnych 13 września 1993 r., oddając 66% głosów na opozycyjny Sojusz Lewicy Demokratycznej. Związek „Solidarność” otrzymał 5% głosów i nie wszedł do sejmu, a nowa partia Unia Wolności T. Mazowieckiego tylko 10,7% głosów. Jednakże odwrotu od transformacji kapitalistycznej już być nie mogło, została ona jedynie spowolniona i nie miała już charakteru „terapii szokowej”.
Transformacja socjalistycznej gospodarki uprzemysłowionego państwa, jakim była Polska, rozpoczęta na początku 1990 r. jakby zapoczątkowała przekształcenia polityczno-ustrojowe i transformacje gospodarcze w prawie stu krajach świata. Od Republiki Południowej Afryki do Rosji i od Ameryki Łacińskiej przez Europę Wschodnią do Azji. Te transformacje japoński ekonomista, Fukuyama, doradca w Departamencie Stanu USA, określił jako całkowite zwycięstwo politycznego i ekonomicznego liberalizmu. Stwierdził, że w ten sposób nastąpił koniec historii świata.
Klein podważa wywody Fukuyamy, uważając je przede wszystkim za antydemokratyczne. MFW siłą narzucał prywatyzacje i „wolny handel” państwom, borykającym się z kryzysami, niekiedy celowo wywoływanymi. „...Tylko największym fantastom w Departamencie Stanu mogło przyjść do głowy, że pragnieniu demokracji będzie towarzyszyła tęsknota obywateli, by wprowadzić system ekonomiczny, który pozbawi ich ochrony miejsc pracy i spowoduje masowe zwolnienia i bezrobocie”....

http://www.binek.pl/6_y3.html

https://gazda110.blogspot.com/2018/05/polska-ludowa-zbudowaa-jedyny-kraj-na.html

Przez 45 lat Polski Rzeczpospolitej Ludowej Wojsko Polskie jechało na misje pokojowe nie bojowe.

Misje pokojowe za PRL  oraz Stabilizacyjne i  bojowe w III RP 

Czas trwania		Operacja lub misja			Stan osobowy				Polegli	Kontyngent
					Najwyższy		Obecny
Początek	Koniec	Organizator	Misja/operacja	Państwa	Ż	O	Ż	O
1953	1956[c]			Korea Północna	60					Szpital PCK
1953[d]			NNSC Neutral Nations Supervisory Commission	Korea Południowa  Korea Północna		300		3	3	MP do KNPN
1954	1975		ICSC International Commission for Supervision and Control	Kambodża  Laos  Wietnam Południowy		214
1968	1970		OTN Observer Team in Nigeria	Nigeria		3
1973	1975		ICCS International Commission of Control and Supervision	Wietnam Południowy		187
1973	1979	ONZ	UNEF II United Nations Emergency Force II	Egipt	1030				9	PWJS
1974	2010	ONZ	UNDOF United Nations Disengagement Observer Force	Syria	360				9	PKW Syria
1985	1987	ONZ  Etiopia	Tesfa	Etiopia	26					PLEPE
1988	1990	ONZ	UNGOMAP United Nations Good Offices Mission in Afghanistan and Pakistan	Afganistan  Pakistan		4
1988	1990	ONZ	UNIIMOG United Nations Iran-Iraq Military Observer Group	Irak  Iran		15
1989	1990	ONZ	UNTAG United Nations Transition Assistance Group	Namibia	350	20			3	PKW Namibia
1990	1991	ONZ	OSGAP Office of the Secretary General in Afghanistan	Afganistan		1

1992	1995	ONZ	UNPROFOR United Nations Protection Force	Bośnia i Hercegowina  Chorwacja  Macedonia	1200	30			6	PKW Chorwacja
1992[g]		ONZ	UNIFIL United Nations Interim Force in Lebanon	Liban	630		230		7	PKW Liban
1992	1993	ONZ	UNTAC United Nations Transitional Authority in Cambodia	Kambodża	700	15			5	PKW Kambodża
1992	2008	OBWE[f]	OSCE Mission to Georgia	Gruzja		1
1992	1993	OBWE[f]	CSCE special mission to Nagorno-Karabakh	Górski Karabach		1
1993	1995	ONZ	UNAMIR United Nations Assistance Mission for Rwanda	Rwanda		5

1994	1995	Stany Zjednoczone	Uphold Democracy	Haiti	56[h]					PKW Haiti
1995	1995	ONZ	UNCRO United Nations Confidence Restoration Operation	Chorwacja	1050	20			1	PKW Chorwacja
1995	1997	ONZ	UNAVEM III United Nations Angola Verification Mission III	Angola		7
1995	2000	ONZ	UNMOT United Nations Mission of Observers in Tajikistan	Tadżykistan		4			1
1996	1996	NATO	IFOR Implementation Force	Bośnia i Hercegowina	670				1	PKW Bośn

1996

2004

NATO

SFOR Stabilisation Force

Bośnia i Hercegowina

500

1

PKW Bośnia

1998

2002[i]

NATO

OS SACEUR (SFOR/KFOR) Odwód Strategiczny Naczelnego Dowódcy NATO w Europie

Bośnia i Hercegowina  Kosowo

560

PJW OS SACEUR

1999	1999	NATO	Eagle Eye/Allied Force	Włochy ( Kosowo)	5[j]
1999	1999	NATO	AFOR Albania Force	Albania	140					PJW Albania
1999		NATO	KFOR Kosowo Force	Kosowo	800		250

2004	2014	NATO	ISAF International Security Assistance Force	Afganistan	2600				44	PKW Afganistan
2004	2004	NATO	NRF: Distinguished Games NATO Response Force	Grecja	50					PKW Grecja
2004		Unia Europejska	EUFOR Althea European Union Force in Bosnia and Hercegovina	Bośnia i Hercegowina	200		50		2	PKW Bośnia
2005	2011[k]	NATO	Active Endeavour	Morze Śródziemne	220

2005	2006	NATO	NRF: Swift Relief NATO Response Force	Pakistan	140					PKW Pakistan
2006	2020[k]	NATO	Baltic Air Policing	Litwa  Łotwa  Estonia	140					PKW Orlik
2006	2006	Unia Europejska	EUFOR RD Congo European Union Force in RD of Congo	Demokratyczna Republika Konga	140

2006	2006	NATO	NRF NATO Response Force	Łotwa	100					PKW Łotwa
2008	2009	Unia Europejska	EUFOR Tchad/RCA European Union Force in Chad and Central African Republic	Czad	400					PKW Czad
2008	2010	ONZ	MINURCAT United Nations Mission In the Central African Republic and Chad	Czad	330	1

2014		NATO	Resolute Support	Afganistan	320		320			PKW Afganistan
2015	2016	Unia Europejska	EUMAM RCA European Union Military Advisory Mission in Central African Republic	Republika Środkowoafrykańska	2					PKW Republika Środkowoafrykańska
2015	2020	Unia Europejska	EUNAVFOR MED Sophia European Union Naval Force Mediterranean – Operation Sophia	Włochy (Morze Śródziemne)	100

2016		Stany Zjednoczone	Inherent Resolve	Irak  Kuwejt  Jordania	280		170			PKW Irak PKW Kuwejt
2017	2019[k]	NATO	Sea Guardian	Morze Śródziemne	220					PKW Morze Śródziemne
2017		NATO	NATO eFP NATO enhanced Forward Presence	Łotwa	170		170		1	PKW Łotwa
2017		NATO	NATO tFP NATO tailored Forward Presence	Rumunia	230		230

017	2018	NATO	NTCB-I NATO Training Capacity Building in Iraq	Irak	15					PKW Irak
2018		NATO	NMI NATO Mission in Iraq	Irak	100		100			PKW Irak
2020		Unia Europejska	EUNAVFOR MED Irini European Union Naval Force Mediterranean – Operation Irini	Włochy (Morze Śródziemne)	60		60

W Iraku zginęło 22 żołnierzy, ok. 150 zostało rannych. Ponadto śmierć ponieśli inni obywatele

 Afganistan -W sumie zginęło tam 36 Polaków,43 Polskich  żołnierzy i jeden cywil. Do tej pory najbardziej tragicznym dniem dla polskiej misji był 20 sierpnia 2008 roku - zginęło wówczas trzech polskich żołnierzy.  

\https://tvn24.pl/swiat/misja-w-afganistanie-polski-kontyngent-konczy-zadanie-ra495618-3417296

 Od 2003 roku polscy żołnierze byli też w Iraku, jednak formalnie nie w ramach Sojuszu, choć we współpracy z jego najważniejszym członkiem, czyli USA. Obie te wyprawy były największymi operacjami bojowymi polskiego wojska po II wojnie światowej. Przez oba kontyngenty przewinęło się około 30 tysięcy ludzi.  Misje w Iraku i Afganistanie to interes USA Polska nie miała żadnego interes POLSKI 

Kosztowne zaangażowanie

W trakcie sojuszniczych misji zginęło w sumie 52 polskich żołnierzy. Dodatkowo w Iraku 22. Nie były to tylko ofiary walk, ale też częściowo nieszczęśliwych wypadków. Oprócz tego, od początku misji zagranicznych w wydaniu polskiego wojska w ogóle, czyli od 1953 roku i obserwacji zawieszenia broni w Korei, zginęło 45 żołnierzy. Łącznie oznacza to 119 ofiar.

20 tysięcy osób ma status weterana, około 800 weterana poszkodowanego.

Ile Polskę kosztowały zagraniczne misje, nie sposób policzyć wobec braku dostępnych danych. Sama misja w Iraku to w latach 2004-2008 około miliarda złotych. Misja w Afganistanie do 2014 roku kosztowała zaś sześć miliardów złotych.https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24538673,tam-bylo-polskie-wojsko-w-misjach-nato-zginelo-52-zolnierzy.html

p/s  wpis ,,pod art. justas32

2 lata temu

W Polsce jest taka przejrzystość - że nawet listy tajnych agentów co kilka lat publikują w internecie ..

Traumy żołnierzy po misji bojowej w Afganistanie

Setki żołnierzy po misji wojskowej w Afganistanie zamiast wrócić do normalnego życia, trafia na oddziały psychiatryczne. Naznaczeni są PTSD, zespołem stresu pourazowych ..

Skutki tych bojowych misji 

Analizując przypadki oraz statystyki powrotów z wojskowych misji żołnierzy z objawami stresu bojowego, coraz większy niepokój wzbudza fakt, że być może proponowane obecnie zabezpieczenie z zakresu ochrony zdrowia psychicznego jest niewystarczające. W większości przypadków dotychczas wykorzystywaną możliwością leczenia tego rodzaju zaburzeń były hospitalizacja oraz leczenie farmakologiczne i psychoterapeutyczne. Niestety, sytuacja taka zachodzi dopiero wówczas, gdy objawy przybierają formę zaawansowaną. W Klinice Psychiatrii i Stresu Bojowego ok. 60% leczonych to żołnierze, w tym ok. 40% to weterani PKW. Od stycznia 2006 do czerwca 2012 r. w klinice było leczonych 260 uczestników misji, niektórzy leczyli się kilka razy. Zaburzenia lękowe zdiagno-zowano u ok. 38,9% weteranów, a zaburzenia adaptacyjne u ok. 26,9%, natomiast zaburzenia nerwicowe i zaburzenia somatyzacyjne u ok. 19,6%. Istotną okolicznością, która rzutuje na motywację weteranów do tego, by się leczyć, zwłaszcza w wojskowych zakładach psychiatrycznych, jest obawa przed piętnem chorego psychicznie i negatywnymi skutkami tej stygmatyzacji dla dalszej kariery wojskowej .

Interpersonalne trudności u weteranów wojennych z PTSD związane są bezpośrednio z trudnościami w relacjach z osobami bliskimi. Z doniesień Ruscio i wsp. [29] można wywnioskować, że dzieci weteranów zWietnamu w porównaniu z rówieśnikami, których ojcowie nie uczestniczyli w wojnie, miały o wiele więcej problemów z zachowaniem, a także wykazywały niższą samoocenę oraz zachowania agresywne, gorsze relacje społeczne i żywiły ambiwalentny stosunek wobec matki. Dzieci te postrzegały swoją rodzinę jako mniej spójną, a komunikację wewnątrz niej oceniały jako niejasną, wymijającą i niebezpośrednią. Inne badania udowodniły, że dzieci weteranów z PTSD cechuje bardziej negatywna wizja świata i więcej przykrych psychicznych doznań niż dzieci weteranów bez PTSD. Ojcowie weterani z PTSD, zgodnie z tym, co opisuje Pospiszyl, przejawiają tendencję do rozpieszczania swoich dzieci, a zwłaszcza córek.Niestety, nie wszyscy wracający z misji przyznają się do swoich problemów zdrowotnych. Specjaliści są zgodni, że wojskowa służba w misjach powoduje „korozję ludzkiej psychiki”  

Bardzo dobre opracowanie warto czytać. Cały materiał -http://www.psychiatriapolska.pl/uploads/images/PP_5_2018/873Karakiewicz_PsychiatrPol2018v52i5.pdf

https://www.tygodnikprzeglad.pl/misja-sie-konczy-trauma-zostaje

Obecnie w III RP telewizja nie podaje tych danych

Wojsko Polskie w operacjach pokojowych uczestniczy od 1953 roku. Przez prawie 70 lat Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a następnie Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej zaangażowały ponad 115 tys. żołnierzy i pracowników wojska w ok. 90 operacjach obserwacyjnych, pokojowych i stabilizacyjnych w ramach sił i misji Organizacji Narodów Zjednoczonych, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, Unii Europejskiej i doraźnych (ad hoc) koalicji międzynarodowych.

Gdy myszka najedzie na słowo LWP  wyskakuje jak filip z kapelusza ten propagandowy wpis .Wojsko Polskie w operacjach pokojowych uczestniczy od 1953 roku

WPIS -Ludowe Wojsko Polskie (LWP) – nieoficjalna i stosowana w celach propagandowych nazwa polskich sił zbrojnych w okresie 1944–1989 Wojsko Polskie było wówczas zdominowane i kontrolowane przez rządzącą partię komunistyczną – Polską Partię Robotniczą, a od 1948 Polską Zjednoczoną Partię Robotnicz  i jako część struktur Układu Warszawskiego podlegało dowództwu Armii Radzieckie  

Musze dodać że  służba w LWP  była dla mnie zaszczytem .i nigdy żolnierz LWP nie nosił obcej flagi  Radzieckiej jak obecnie w WP -III RP  Jeszcze jedno  Armia Radziecka nie kazała sobie płacić za ich pobyt w POLSCE jak to robi Ameryka ...https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1975132,1,wojska-usa-w-polsce-dwa-miliardy-za-same-lotniska-ile-za-reszte.read

 

 

BAZA USA W POLSCE  

https://gazda110.blogspot.com/2019/06/wojska-usa-w-polsce-to-okupacja.html