100 lecie niepodległości POLSKI . Czas na historię II RP bez retuszu .

To nie Rosja wywołała wojnę w 1919 roku tylko Marszałek Piłsudski .

Zamarzyła się mu się  Polska mocarstwem  „od morza do morza”

Jedyna droga to pokazywanie kłamstw i mitów w wydaniu służalczych mediów telewizyjnych  tak rządowych oraz polskojęzycznych komersyjnych

Do pierwszego starcia bojowego pomiędzy oddziałami polskimi a Armią Czerwoną doszło 14 lutego 1919 r. na Białorusi pod Berezą Kartuską. Zaczęła się nie wypowiedziana wojna polsko-sowiecka, najkrwawszy ze wszystkich konfliktów o wytyczenie granic Polski. 

Przez pierwsze miesiące 1919 r. wojsko polskie opanowało znaczne tereny Ukrainy i Białorusi i nadal posuwało się na Wschód. różnie na to reagowało społeczeństwo polskie. Jedni odnosili się entuzjastycznie, licząc na odrodzenie Polski mocarstwowej „od morza do morza”, drudzy obawiali się skutków polityczno-wojskowych owej ofensywy na wschód. A okazały się tragiczne .

Armia polska bez większych przeszkód dotarła do Kijowa . 7 maja zajęła miasto wspólnie z oddziałami Petlury .

Wkraczające oddziały polskie spotkały się z wrogością ze strony mieszkańców, nie uznających Polaków za sojuszników oraz nie akceptujących władz Ukraińskiej Republiki Ludowej. pod wodza Petlury .

W POLSCE  zajęcie Kijowa spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem . „Sejm  wita cię, wodzu naczelny, wracającego ze szlaku Bolesława Chrobrego.

Radość trwała tydzień  po zajęciu Kijowa przez Polsko-ukraińskie siły, Armia Czerwona rozpoczęła kontrnatarcie, które – choć początkowo odparte – w czerwcu zmusiło wojska polskie do odwrotu. Oddziały bolszewickie zajęły Żytomierz, oblegały Lwów i coraz bardziej zagrażały Warszawie.

Wojna wywołana przez marszałka kosztowała naród Polski około 100 tys zabitych zmarłych, zaginionych od listopada 1918 roku do końca 1920 roku…

Jeńcy rosyjscy wzięci do niewoli w Bitwie Warszawskiej  (1920)

Narodowi demokraci, byli przeciwni tej wojnie. Ekspansja polska nie powinna –  naruszać interesów chwilowo porażonej rewolucją Rosji, z którą Polacy powinni utrzymywać dobrosąsiedzkie stosunki.

 Negatywnie odnosiła się do niej znaczna część opinii na zachodzie .

Kiedy latem 1920 r. Polska samotnie zmagała się z Armią Czerwoną, po stronie bolszewików jawnie stanęli gdańscy Niemcy, a szczególnie dokerzy i kolejarze blokujący dostawy broni dla naszego wojska. Niechęć wobec Polski manifestował nawet brytyjski przedstawiciel Ligi Narodów. 

https://okresprlblogonet.wordpress.com/2018/02/05/obozy-dla-jenieckie-w-ii-rp-pieklo-za-drutami-poklosie-katynia-oby-nigdy-wiecej-tucholi-strzalkowawadowic-czy-katynia/

Przypomnijmy, że w trakcie Radziecko -Polskiej wojny 1919-1920, rozpoczętej w imię idei Polski „od morza do morza”, która zawładnęła wówczas umysłami głownie marszałka oraz warszawskiego kierownictwa, w polskiej niewoli znalazło się ponad 100 tysięcy żołnierzy. 

 W momencie, gdy jeniec dostawał się do niewoli, obdzierano go z nadającego się do noszenia umundurowania i jeniec wojenny zostawał często tylko w bieliźnie, w której pozostawał też za drutami”.

Systematycznie praktykowano bicie, znęcanie się i okrutne kary. W niektórych obozach jeńców używano jako siły pociągowej, zmuszając ich, by „zastępując konie wozili własne ekskrementy”. „Kary dyscyplinarne, stosowane wobec jeńców wojennych wyróżniały się barbarzyńskim okrucieństwem. Pomieszczenie dla aresztowanych w jednym z obozów to komórka wielkości 2 sążni sześciennych, w stanie takim, jak chlewik dla bydła. Do tego karceru wsadza się od 10 do 17 ludzi… Oprócz tych okrutnych kar w obozach kwitnie zwyczaj rozprawiania się z jeńcami wojennymi za pomocą kija i pięści… Próby naszej delegacji złagodzenia reżimu w obozach, wprowadzenia ogólnego regulaminu z przepisami, dotyczącymi zasad porządku wewnętrznego, rozbijały się o sabotaż polskiej delegacji” (z noty informacyjnej poselstwa RSFRR z 10 sierpnia 1922 roku).

Jak pisał 6 stycznia 1922 roku poseł pełnomocny RSFRR w Polsce „aresztowanych codziennie wypędzają na ulicę i zamiast spacerów, osłabionych ludzi zmuszają do biegania na komendę, rozkazując padać w błoto i podnosić się. Jeśli jeńcy odmawiają padania w błoto lub też jeśli któryś z nich, wykonawszy rozkaz, nie może się podźwignąć, wycieńczony ciężkimi warunkami bytowania, to biją go kolbami”.

Tuchola

W Tucholi pod koniec roku 1920 zmarło 400 osób w dwa miesiące. Za drutami polskich obozów sowieccy jeńcy padali jak muchy. Powiększały się zbiorowe mogiły. W Tucholi okoliczni mieszkańcy wspominają, że jeszcze w latach 30. były miejsca, w których ziemia zapadała się pod stopami. Spod ziemi wystawały ludzkie szczątki. 

  W obozie w Strzałkowie śmiertelność 100-200 osób miesięcznie była normą, w najstraszniejszym dla jeńców okresie – zimą na przełomie 1920 i 1921 roku – zgony liczono już w tysiącach.

Jeśli więźniowie chodzili nago, byli brudni, głodowali, nie mieli pryczy ani koców, a zakaźnie chorych, którzy załatwiali się pod siebie, nie oddzielano od zdrowych, to skutkiem takiego traktowania ludzi musiała być przerażająca śmiertelność.   

Polacy natrafili na dokumenty  był  wstrząsający obraz barbarzyństwa w łagrach II Rzeczypospolitej.

Minister spraw wojskowych Kazimierz Sosnkowski 8 grudnia 1920 r. zarządził śledztwo w sprawie transportów głodnych i chorych jeńców. Bezpośrednim powodem była informacja o transporcie 300 jeńców z Kowla do swoistego przedsionka obozów – stacji koncentracyjnej i rozdzielczej jeńców w Puławach. W pociągu zmarło 37 jeńców, a 137 przyjechało chorych. „(…) Byli 5 dni w drodze i przez cały ten czas ani razu nie dostali jeść. Jak tylko wyładowano ich w Puławach, jeńcy rzucili się na zdechłego konia i jedli surową padlinę”. Gen. Godlewski pisze do Sosnkowskiego o tym transporcie, że liczył w dniu wyjazdu 700 ludzi, co by znaczyło, że w drodze zmarły 473 osoby. „Większość była tak zagłodzona, że nie była w stanie samodzielnie wysiąść z wagonów. 15 osób zmarło już pierwszego dnia w Puławach”.   

 Piłsudski nadal liczył na rozgromienie wojsk bolszewickich jednocześnie aby jak najwięcej zagarnąć terytorium obszarów etnograficznie rosyjskich. 
17 grudnia 1920 roku Sejm Ustawodawczy uchwalił ustawy o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego oraz ustawę o przejęciu na własność państwa ziemi w niektórych powiatach RP. Osadnictwo wojskowe miało wzmocnić element polski na  Kresach „na wschodnich rubieżach ziem polskich, przyznano  zasłużonym żołnierzom Wojska Polskiego, powracającym z frontu.

 Naczelny Wódz Józef Piłsudski, dziękując w imieniu narodu żołnierzom za wielki wysiłek, wytrwałość i odwagę, zapewnił, ze Ojczyzna o nich nie zapomni. „Zaproponowałem już rządowi, – napisał – by część zdobytej czyli nie POLSKIEJ  tylko Etnicznie Rosyjskiej ziemi została własnością tych, co ją polską zrobili, uznoiwszy ją polską krwią i trudem niezmiernym.

 Ziemia ta, strudzona siewem krwawym wojny, czeka na siew pokoju, czeka na tych, co miecz na lemiesz zamienią, a chciałbym byście w tej pracy przyszłej tyleż zwycięstw pokojowych odnieśli, ileście ich mieli w pracy bojowej”.

 Na mocy uchwalonej ustawy państwo przejmowało na własność w 22 wschodnich powiatach. czytaj WOŁYŃ

,, Dobra skarbu rosyjskiego, dobra skarbowe, dobra należące do członków b. dynastii rosyjskiej, dobra duchowne i klasztorne (po porozumieniu ze Stolica Apostolską) oraz opuszczone dobra prywatne.”Czyli macie jedno wyjaśnienie skąd wzięła się Syberia..Deportacja  ludności POLSKIEJ z tych ziemie które zabrał marszałek ….A  17 grudnia 1920 roku Sejm Ustawodawczy uchwalił ustawy o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego…

  Z kolei ustawa o nadaniu ziemi żołnierzom przyznawało prawo do bezpłatnego otrzymania ziemi inwalidom i żołnierzom, którzy się szczególnie odznaczyli oraz żołnierzom-ochotnikom, którzy odbyli służbę frontową. 

Włącznie części Ukrainy do Polski zaowocowało masakrą Polaków w 1939 r.

Władze odrodzonej Rzeczypospolitej już od początku jej istnienia przystąpiły do ograniczania zarówno roli jak i stanu posiadania, uprzywilejowanej przez państwo rosyjskie Cerkwi prawosławnej. Było to zresztą do przewidzenia jeśli weźmiemy pod uwagę, iż duchowieństwo, zwłaszcza zaś hierarchia, która znalazła się na ziemiach włączonych do państwa polskiego była rosyjska, Można było się spodziewać że zostanie uznane zarówno zwierzchność  państwa polskiego jak też istnienia odrębnego narodu ukraińskiego i białoruskiego musiało doprowadzić do konfliktu zarówno z władzami polskimi, jak i społeczno-politycznymi ruchami obu wyznających prawosławie narodów’\ Te tereny były uznane przez rząd Polski jako kolonie.

Od 1922r do 1939r zniszczono 300 cerkwi prawosławnych drugie tyle przejął  kościół katolicki.

Kościół katolicki rozpoczął akcję rewindykacyjną wobec cerkwi pozostających w rękach prawosławnych.Za owocowało to Wzrostem napięć społecznych, wywołany konfliktami religijnymi, jak też rosnąca świadomość narodowa rzesz prawosławnych zaowocował nasileniem się ruchów narodowych aktywnie wpływających na Cerkiew. Sytuacja taka zaistniała przede wszystkim na Wołyniu, gdzie istniał silny ruch ukraiński, zarówno w sferze kulturalnej i politycznej, jak też i religijnej.

Nasiliła sie w latach 1936-39.

Akcja burzenia prawosławnych cerkwi na południowym Podlasiu i Chełmszczyźnie wiosną i latem 1938 roku stanowi jedną z najciemniejszych kart w dziejach II Rzeczypospolitej, pomimo tego jest wciąż praktycznie nieznaną opinii publicznej.

 Kościół prawosławny stracił ok. 500 cerkwi, w tym 346 na Chełmszczyźnie -Z tej liczby wyświęcono na kościoły katolickie 137 świątyń, 104 zamknięto a 91 zniszczono.

W drugiej połowie lat trzydziestych polityka państwa wobec Prawosławia uległa, w związku z polityką narodowościową, wyraźnemu zaostrzeniu. Wówczas jedną z głównych instytucji państwowych zaangażowanych w kształtowanie polityki narodowościowej stało się wojsko.

Barbazńskie było niszczenie-zabytków kultury materialnej – najstarsze na terenie ówczesnego Państwa Polskiego pomniki architektury cerkiewnej. Zniszczono świątynie: w Białej Podlaskiej – z 1582 r., w Zamościu – z 1589 r., w Kołnyce – z 1578 r., czy wzniesione przed rokiem 1596 cerkwie w Chełmie, w Jarosławcu i Modrynie. Zrujnowana cerkiew w Szczebrzeszynie pochodziła z roku 1184. .

Taka była polityka.

Chłop nadbużański, czy kolonista niemiecki musi zdecydowanie odpowiedzieć na pytanie silnej władzy państwowej i zjednoczone społeczeństwa polskiego, że jest Polakiem wyznania rzymsko-katolickiego, albo wrogiem państwowości polskiej, narzędziem polityki państw ościennych. Z wrogiem należy już walczyć, nie czekać wojny, a deklarującego się do narodu polskiego oderwać od wszystkiego, co obce polskości.

Akcja z 1938 r. spowodowała negatywne reakcje międzynarodowe. Oburzenie i protest wyraził sobór rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej-Zaktywizowała się emigracja rosyjska i ukraińska w Europie Zachodniej oraz w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie, organizując masowe wiece protestacyjne, a także kształtując negatywny obraz Polski w tamtejszej prasie

Wydarzenia z roku 1938 pogłębiły animozje między Polakami i Ukraińcami. Wpisały się w ciąg wzajemnych krzywd sięgający jeszcze epoki Wazów. Zarazem skonsolidowały mniejszość ukraińską w Polsce pomimo różnic wyznaniowych. Rachunek za politykę elit rządzących okresu międzywojennego, generalnie niezdolnych do wykroczenia poza pojmowanie Rzeczypospolitej jako państwa katolickiego w swej masie narodu polskiego, przyszło zapłacić Polakom – mieszkańcom ziem wschodnich – w czasie II wojny.

Jak napisał…

Nie ma wybaczenia tego aktu wandalizmu i prześladowania religijnego – przyznał na emigracji w 1956 r. Jędrzej Giertych. – Naród polski przyjmuje ze wstydem, że musi wziąć na siebie odpowiedzialność za ten wstrętny czyn w taki sam sposób w jaki naród niemiecki musi wziąć na siebie odpowiedzialność za czyny Hitlera, a naród hiszpański za spalenie kościołów katolickich przez komunistów hiszpańskich.

Państwo Polskie przeszło jednak do porządku dziennego nad krzywdą, którą wyrządzili w sposób świadomy i zaplanowany jego funkcjonariusze, organy i służby Kościołowi o ponad tysiącletniej tradycji na ziemiach polskich oraz jego wiernym. Wydarzenia z roku 1938 nosiły tymczasem znamiona zbrodni przeciwko ludzkości. Żaden przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej nie przeprosił dotychczas za bezprawne burzenie ortodoksyjnych świątyń w okresie międzywojennym oraz represje wobec obywateli polskich wyznania prawosławnego

Kresy

podobny scenariusz działań do ludności Ukraińskiej, Białoruskiej, oraz Ruskiej. ..czas uwolnić nas od zakłamanej  historii  -wszyscy winni tylko nie my.

Przemoc rodzi przemoc ……Kresy Wołyń .

 W 1929 r. powstała Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (OUN),

która odpowiadała na politykę rządu akcjami sabotażu i terrorem, mordując polskich polityków i ukraińskich ugodowców.

Polityka narodowościowa rządu polskiego w latach 1935-39 nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Postępowała konsolidacja ukraińskiego obozu narodowego, co potęgowało nastroje nacjonalistyczne i zapowiedzi odwetu. Dużą rolę odgrywał też czynnik ekonomiczny, określający warunki i perspektywy dalszego rozwoju.

 Niszczenie cerkwi zamykanie szkól przymusowa akcja nawracania na religie Katolicką  spowodowała uaktywnienie  organizacji nacjonalistycznych na kresach.

 Wracamy do stałego monologu w prawicowym wydaniu..

Tragiczny kres osadnictwa wojskowego na Kresach Wschodnich rozpoczął się 17 września 1939 r.,Rząd Polski ucieka z kraju wtedy do Polski   wchodzi Armii Czerwona do linii Curzona  przebiegająca wzdłuż rzeki Bug. 

 linia demarkacyjna między Polską a ZSRR, zaproponowana w 1920 r. przez lorda Curzona (brytyjskiego ministra spraw zagranicznych)przebiegająca wzdłuż rzeki Bug.

Do koncepcji tej Wielka Trójka wróciła w czasie II wojny światowej i wzdłuż tej linii wyznaczyła w 1945 r. wschodnią granicę Polski (Jałta).

Finałem akcji osadniczej była decyzja władz radzieckich z 10 lutego 1940 r. o deportowaniu osadników i ich rodzin na Syberię oraz do północnych regionów Związku Sowieckiego.

To było do przewidzenia ze polityka Polskiego rządu do prowadzi do tragedii..

p/s

W grudniu 1937 na Wołyniu wbrew opinii wojewody Henryka Józewskiego rozpoczęto akcję przymusowych konwersji lokalnych społeczności na rzymski katolicyzm, co uzasadniano potrzebą powrotu do polskości osób zruszczonych w epoce zaborów. Pierwszą miejscowością, w której przeprowadzono akcję, były Hrynki, gdzie oddział Korpusu Ochrony Pogranicza, po znieważeniu przez mieszkańców wsi portretów dostojników państwowych, odebrał dokumenty 40 chłopom, zabronił mieszkańcom opuszczania Hrynek po zachodzie słońca i otoczył wieś. Rezultatem końcowym tych działań było przejście z prawosławia na katolicyzm 572 chłopów. Podobnymi metodami „nawrócono” na Wołyniu do 1939 10 tys. osób.

na

KOP wymierza karę chłopu  Ukraińskiemu na Wołyniu .

Pacyfikację przeprowadzano w ten sposób, że najpierw otaczano wieś, następnie wzywano sołtysa lub wójta. Informowano go o celu działań i żądano wydania ukrywanej broni oraz materiałów wybuchowych. Wszyscy mieszkańcy musieli pozostać w swoich zabudowaniach. Potem u osób podejrzanych przeprowadzano rewizję połączoną z zrywaniem podłóg i poszycia dachów. Przy okazji demolowano pomieszczenia i niszczono mienie, w tym również artykuły spożywcze W razie odmowy wydania kluczy wyłamywano zamki i drzwi.

Podczas rewizji stosowano przemoc fizyczną, i karę publicznej chłosty. Dodatkową karą było nakładanie na wsie kontrybucji i kwaterowanie we wsiach szwadronów kawalerii, które mieszkańcy musieli utrzymywać..

Napięcie w stosunkach Polsko-Ukraińskich eskalowały ukraińskie czasopisma nacjonalistyczne. Gazeta nacjonalista apelowała do narodu ukraińskiego słowami następującymi:

,Zbliża   się nowa wojna, do której winniśmy się przygotować. Z chwilą, kiedy ten dzień   nadejdzie, będziemy bez litości, zobaczymy powstających Żeleźniaków i Gontę,   i nikt nie znajdzie litości, a poeta będzie mógł zaśpiewać „ojciec zamordował   własnego syna”. Nie będziemy badali, kto bez winy, tak jak bolszewicy,   będziemy najpierw rozstrzeliwali, a potem dopiero sądzili i przeprowadzali   śledztwo”POLACY   NIE ZABIJALI NA WOŁYNIU –Niszczenie cerkwi  pacyfikacje przez KOP ,zamykanie szkól przymusowa akcja nawracania na religie Katolicką  spowodowała uaktywnienie  organizacji nacjonalistycznych na kresach. To wszystko spowodowało barbarzyńskiej rzezi  na POLAKACH przez UKRAIŃCÓW .. http://archiwumcaw.wp.mil.pl/biuletyn/b28/b28_6.pdfhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Akcja_rewindykacji_cerkwi_prawos%C5%82awnych_w_II_Rzeczypospolitejhttp://www.silesia-schlesien.com/index.php?option=com_content&view=article&id=292%3Asprawa-jecow-rosyjskich-1920-r&Itemid=54http://jpilsudski.org/artykuly-ii-rzeczpospolita-dwudziestolecie-miedzywojnie/spoleczenstwo/item/1718-polskie-osadnictwo-wojskowe